De stilte
hangt in de kamer
als een hamer
die dreigt maar
niet slaat.
Ze kruipt
zonder geluid
onder de huid
en verzwijgt
alle leven
adequaat.
Ze luistert
naar het gonzen
in mijn hoofd
en het bonzen
van mijn hart
dat nu en dan
slagen overslaat.
De stilte
ligt in me als
een wit blad
een bakermat
te wachten tot
ik de wereld
weer binnenlaat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten