Het heelal is tot het uiterste uitgedijd
en krimpt nu tergend traag weer in
Vergeet de toekomst die bent u kwijt
De weg loopt van
einde naar begin
De aarde tolt omgekeerd om haar as
In het westen gloort voortaan de dageraad
Heden wordt wat ooit geschiedenis was
de toekomst die zichzelf alleen achterlaatElke mens stapt hoogbejaard in het leven
en wandelt zijn pad naar de geboorte af
eenmaal van schuld en ballast ontheven
wacht een warme buik en niet een graf
De mensheid keert zo terug op zijn schreden
de wereld herstelt
van wat haar is aangedaan
alles zal zich spontaan aan elkaar gaan smeden
en dan ontploft het heelal netjes van vooraf aan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten