Tilde trok Stern tegen haar aan dieper de schaduw in
ze moest hem overtuigen om voor altijd hier te blijven
Ze fluisterde over zorgeloze liefde en een nieuw begin
maar plots voelde ze zijn lichaam in haar armen verstijven
De man vooraan stond met het vele geld te zwaaien
vervloekte het en gaf het prijs aan rusteloze vlammen
Stern wist zich woest uit Tildes omarming te draaien
en zijn rauwe kreet deed heel het plein verlammen
Stop daar toch mee, volk van eenvoudige dwazen
dit is slechts het begin van jullie toekomstig fortuin
Mijn volk koopt alle dieren die hier staan te grazen
en de hele oogst want onze landbouw ligt in puin
Met onze technologie zullen we alles hier optimaliseren
zodat jullie nauwelijks nog iets van arbeid moeten doen
Wie met ons samenwerkt zal daarvan ruimschoots profiteren
en eindelijk weer een leven leiden vol rijkdom en fatsoen
De bejaarde hief zijn hand en maande hem te zwijgen
Sterns ideeën waren antiek en spraken hen niet langer aan
Na de zondvloed wisten ze dit broze evenwicht te verkrijgen
niemand was dus zo dwaas op Sterns woorden acht te slaan
Maar uit naam van alle Waterlanders en het bestuur van de dag
nodigde hij Stern uit om zijn land voorgoed vaarwel te zeggen
Hij moest beseffen dat zijn enige mogelijke toekomst hier nu lag
indien hij niet wilde dat ze zijn lijk uit zee moesten dreggen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten