Trillend en bleek kwam Tilde naast Stern staan
en schoof haar klamme vingers in zijn hand
Ze begreep wat er nu door hem heen moest gaan
het verlies van alles en iedereen in zijn vaderland
Maar in een flits nam hij het wapen van de grond
drukte Tilde tegen zich aan en richtte toen de loop
waarna de menigte plots dreigend rond hen stond
met iets van een roofdier dat zijn prooi bekroop
Stern begreep de zinloosheid en keek Tilde in de ogen
hij kuste haar met alle liefde die in hem besloten lag
Maar Tildes stille tranen lieten één kind niet onbewogen
het kind dat behoorde tot het bestuur van die dag
Wacht, sprak ze zacht, we hebben Tildes wens niet gehoord
en de wens van een jarige is in Waterland heiliger dan de wet
Tilde glimlachte wijfelend en nam behoedzaam het woord
Ik draag de schuld van alle onheil want ik heb hem gered
Een impulsieve daad heeft ons lot onherroepelijk verbonden
bezegeld met een liefde nauwelijks vatbaar voor de mens
Laat daarom Stern en mij vertrekken, vrij en ongeschonden
met jullie zegen, dat is mijn diepste verjaardagswens
Alle Waterlanders waren tegelijk ontzet en ontroerd
Tildes wens bracht echter heel hun samenleving in gevaar
Maar een verjaardagswens moest altijd worden uitgevoerd
dus opende de menigte in één magistraal groots gebaar
Geen opmerkingen:
Een reactie posten