Sterns verhaal zaaide verwarring in haar gewillig bloed
zijn stem was zijdezacht maar de woorden klonken koud
uit zijn ogen straalde een haar onbekende, felle gloed
en wat waren die ideeën waarmee ze niet was vertrouwd
Maar al haar twijfel verstilde door zijn vranke lach
en vol vertrouwen nam ze hem bij de hand
Op haar hoede en zorgend dat niemand hun zag
leidde ze Stern onbevangen door wonderlijk Waterland
Stiekem toonde ze Afhaalpunten waar je kon halen
al wat een mens aan middelen maar nodig had
Stern verwonderde zich dat niemand moest betalen
maar wie betaalde nu voor wat je gemeenschappelijk bezat
Ze laveerden langs drinkvijvers en hangfruit
zijn dorst werd gelest en zijn honger gestild
Ondertussen vertelde Tilde hem honderduit
hoe alles hier waarde had en niets werd verspild
Na uren van zorgeloos slenteren en vlinderen
belandden ze op het centrale ontmoetingsplein
Vanuit de schaduw zagen ze spelende kinderen
die niets anders moesten dan gewoon zichzelf zijn
Straks zou hier Tildes 18de verjaardag worden gevierd
en het ganse plein werd hiervoor kleurrijk opgetuigd
Deze azuren dag leek door niets te kunnen worden ontsierd
maar in de achtergrond liet het noodlot zich niet onbetuigd
Geen opmerkingen:
Een reactie posten