Voor miss Ellen

Plots heb je je hart verdoofd
en houdt je adem koppig stil
Er beukt een vraag in je hoofd
dat NU een antwoord wil

Je slikt bewust niet meer
en verbiedt je bloed te stromen
De vraag herhaalt zich telkens weer
Waarom ben ik hier gekomen?

Sterven is echt niet je wens
je leeft het leven graag
maar je blijft een eeuwig onrustig mens
zonder antwoord op die vraag

Je lippen worden al een tikje blauw
je hele lichaam lijkt te springen
ik roep: omdat ik van je hou
en nog veel meer van die dingen

Je lacht: wat duurde dat lang
en het is geen antwoord op de vraag
levensdoel rijmt echter niet met dwang
het ontvouwt zich tergend traag.