Haar hart klopt in winterslaap.
Laag. Gelaten.
In de kamers van dat hart ijsbeert een woord.
Kamer in. Kamer uit.
Eén, twee, drie, vier en terug.
Zonder thuis te komen.
Saudade. Saudade. Saudade.
In haar hoofd baadt alles in licht.
Okergeel en warm.
Gloeilamplicht.
Het woord vindt er geen gehoor.
De gedachten stremmen.
Vallen stil, lossen op, geven prijs.
Hoog boven het meisje botsen sterren.
Verdwaald en verdwaasd.
Sterrenstof vlokt tot sneeuw.
Wit het eiland en omhult het meisje.
In al dat wit slechts een druppel vaalrood.
Als een wonde, een klaproos.
Haar lippen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten