Ze kruipt bij valavond
in mijn armen om zichzelf
en mij te warmen en de tijd
vast te houden die wij als
voor altijd gedeeld beschouwden.
Ze neemt en geeft wat ze
als geen ander delen kan en
nodig heeft en leert mij
hoe liefde in elk van
haar gebaren leeft.
Morgen zal ze geborgen
in andere armen een hart
vullen enkel door er te zijn.
Maar vanavond is ze de
onnavolgbare bezitter van mijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten