hoe we de zon zien
zakken hebben in de zee.
We fietsen samen
en de herfst valt aller
hardvochtigst naar benee.
Je vraagt me of het weer
ons pest. En ik ontken: ze
doet gewoon haar best.
Wat zij denkt dat moet.
En net als bij mensen
is dat nooit
voor iedereen goed.
Dan zingen we samen voort
laten de zee zonnen
in een zak. We spelen
twee boerinnetjes en gaan
in de regen vrolijk uit ons dak.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten