als speelbal in een loterij
Geen beschermende hand van god
enkel waanzin en zinloze barbarij.
In het zachte avondrood
zakt de zon sneller dan normaal
verlaat een jonge vrouw in nood
en dooft iets in ons allemaal.
Een koude wind rilt over het land
snijdt de diepste angsten open.
In een man die hart en rede bant
is oude beestachtigheid gekropen.
Morgen zal de zon weer rijzen
gaan onze dochters lichtvoetig uit
Maar welke weg moeten wij hen wijzen
als het lot willekeurig en bruut deuren sluit?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten