Verval
kent geen getal.
Het is slijtende tijd
die zich vastbijt in
de schoonheid overal.
Ik val voor verval
als de echo
van stoutmoedige dromen
los van het banale te komen
en toch strandend in dit tranendal.
Ik verval in zoete melancholie
als ik deemsterende verweerdheid zie
de poreusheid van marmer en steen
die ooit voor eeuwig scheen
maar nooit meer gloren zal.
Ik val voor verval
van al wat heeft geleefd
en zich traag teruggeeft
zoals een ster aan het heelal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten