zo moederziel alleen
Wegen gaan wegen
leiden nergens naar toe
en nieuwe vind ik geen.
Dus ik rust, geblust
de onrust uit mijn lijf
Het geweten half versleten
raakt nauwelijks nog gesust
Ik weet met mezelf geen blijf
Maar alles gaat, vergaat
slaat nieuwe snaren aan
Aan de horizon wacht de zon
en eerder vroeg dan laat
zal ik als vanouds verder gaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten