Na de verpletterende stilte
weerklinken eerst de vogels
Als antwoord op bommen en kogels
die uit waren op kilte
Na de afgrijselijke beelden
breekt er bloesem uit haar knoppen
laat de lente zich niet stoppen
door zij die laf de dood uitdeelden
Na de explosie van angst
rechten moedigen de rug
keert onwennig het gewone leven terug
krijgt de verhoopte haat een lauw ontvangst
Na dagen van verdwazing
kijk ik plots scherper om me heen
mijn omgeving heeft zoveel troost te leen
Er is weer ruimte voor verbazing.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten