Verbluft hang ik in de touwen
Overschouw de generositeit
van schone sterke vrouwen
die jongleren met hun tijd
Ze scheppen en ze dragen
zeilen voorwaarts intuïtief
Ze schranken stil de dagen
hebben onvoorwaardelijk lief
Ze vervoeren en ontroeren
kussen jongenswondjes toe
kunnen alle mannen vloeren
maar ze sparen ons de roe
Ze zijn de bakens die branden
zodat ik nimmer te pletter val
Ze zijn de uitgestrekte handen
waarnaar ik altijd reiken zal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten