naar stillevens
van lang vervlogen
een onverwacht herontluiken
van vergeelde gegevens
tot iets moois in mijn ogen
Als een spot
die met zacht licht
danst door mijn geest
en afstoft wat is geweest
tableaux vivants
met een plot
vol eenvoud en overbelicht
alsof tijd alles geneest
Als ik het verleden verlaat
gaan de luiken weer dicht
staat er weer wat er staat
in dat onheilsbericht
maar voor het duister
dat wacht
voel ik nu al een kracht
een innerlijk gefluister
dat gelijkwaardig
verzacht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten