Zo'n gebedje naast je bedjeom te danken voor de dag
Ongelovig maar wat let je
als je zoveel schoonheid zag
Gewoon een woordenstrikje
om al wat was te laten gaan
en soms een gesmoord snikje
of een warme vreugdetraan
Afsluitend volgt dan het amen
rustpunt voor een stille nacht
Al van wezen vloeit er samen
aanvaard nu het is overdacht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten