maandag 27 mei 2013

Ik heb vissen verdronken

Ik heb vissen verdronken
omdat ik ze vis noch vlees vond
Ik heb vogels zo vaak nagefloten
tot elke spontane zang was verstomd


Ik heb de zon te koud bevonden
en de maan wijsheid toegedicht
Mijn navel was het laffe oog
een wapen maar zelden op mezelf gericht

Ik heb vrienden mijn falen aangerekend
en maagden promiscuïteit verweten
ik heb liefde minachtend wandelen gestuurd
en mezelf onaanraakbaarheid aangemeten


Helpende handen bleken nooit geschikt
het  gekwetste kind te helen
niet meer in staat met anderen te delen
en heb ik mezelf in ik verstikt.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten