Ik kijk in de spiegel
mijn vader genaamd
die ondanks gepriegel
zich nergens voor schaamt.
Praten wordt moeizaam
en woorden verdwijnen
Dat proces gaat langzaam
maar in onomkeerbare lijnen.
Hij plukt gewoon de dagen
telt de zegeningen die er zijn
Om meer wil hij niet vragen
en doet braaf water bij de wijn.
Ik kijk in de spiegel
mijn vader genaamd
Er is nog veel om te leven
ondanks het vele dat taant.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten