Jouw stem
hoor ik het vaakst
op mijn antwoordapparaat
omdat ik
als jij mij wil bereiken
ik het bijna altijd bellen laat.
Nooit klink
jij dan boos
je wil gewoon weten
hoe het gaat
met je zoon
die zelf met drie kinderen
in het volle vaderleven staat.
Je zeurt niet
en je zaagt niet
ook niet nu je lichaam
te wensen overlaat
en als je weer niet
weet wat gewenst is
vraag jij mij
om goede raad.
Ik handel al te vaak
vanuit de waan
dat ik later wel
met je praat,
als ik tijd heb
en mijn eigen leven
niet zo te dringen staat.
Maar ik weet
ooit blijft het stil
spreek je niets meer in
op dat antwoordapparaat.
En ik besef nu al
dat ik mezelf
dan zal vervloeken
om mijn eeuwige te laat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten