We wandelen
langs onderwerpen en vragen
langs zorgen te lang verborgen
en springen over elke vorm van klagen.
We wandelen
en houden ons aan de afstand
volgen netjes de aangelegde paden
en omarmen de takken van het gezond verstand.
We wandelen
door de lente van onze nazomer
zien wat ontspruit en ons ontsnapt
de eeuwig piekeraar en dito dromer
We wandelen
en snoeien hier en daar in elkaar
wijzen op de bloem die in de ander bloeit
en laten wat nog moet rijpen ongemoeid.
We wandelen
en verdwalen in een stad die we kennen
proberen aan het nieuw normaal te wennen
en stellen elkaar bij het afscheid gerust:
De brand van Rome was ook niet op één dag geblust.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten