Bezoek

Starend naar de grond
en luisterend naar de regen
sterven woorden in onze mond
wordt verdriet doodgezwegen.

Hulpeloos vormen we een kring
schikken bloemen voor je steen
Je graf is een koud en lelijk ding
waarachter jouw warmte verdween.

Jij noch ik hebben hier iets verloren
maar we doen braaf alsof dat wel zo is
Misschien werd net een traditie geboren
maar in mij resoneert er doffe droefenis.