Je legde de dagen in de plooi
streek mijn wilde haren plat
Bij kilte zorgde jij voor dooi
of veegde veel onder de mat
Je zorgde, zalfde, zaaide,
moederde met al je moed
Hoe hard de wind ook waaide
jij was de maan, wij eb en vloed
Soms verloor ons huis haar t
was mijn bed zo koud en nat
Dan droeg je alles met je mee
wat je liefst voorkomen had
Zo deed je wel en keek niet om
gaf zin en kracht aan ons bestaan
Jouw wegen bleven hard en krom
en je lot is ze helemaal af te gaan..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten