Ik mis ons praten zonder woorden
de illusie dat met liefde alles kan
je halfopen lippen die bekoorden
je talent mij te maken tot een man
Ik mis het gevoel thuis te komen
jouw aanvaarding van wie ik ben
ons in een zelfde bedding stromen
jouw tong veel wijzer dan mijn pen
Ik mis de belofte van jouw lichaam
die van me symbiose dromen liet
de geilheid verbonden met je naam
het zweet dat langs je halslijn liep
Ik mis al wat we hebben nagelaten
de vrijbrief die echte liefde schenkt
Ik mis ons toen we de rest vergaten
aan ons verlies raak ik nooit gewend
Geen opmerkingen:
Een reactie posten