De woeste golfslag in je vranke ogen
maakt mij zeeziek op het vaste land
Ik voel de ijsheiligen in mijn ellebogen
als je vrolijk cactuswoorden in me plant
De mist die jij door jouw glimlach weeft
doet mij verdwalen in mijn eigen hoofd
Het luipaard dat in je hippe heupen leeft
wiegt mijn zinnen zo tot ze zijn beroofd
Het aroma dat uit jouw aarzeling stijgt
jaagt de passaatwind door mijn knieën
als mijn schaduw naar je lichaam neigt
valt hij te pletter op geloken jaloezieën.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten