hoe we zeurden over later?
Hoe we anders zouden zijn.
Weg van schijn en al dat water
bij de wijn.
Weet je nog
hoe we de waarheid
in pacht hadden en niet
begrepen dat ouderen
benepen en laf zomaar
de weg afliepen richting graf?
Weet je nog
hoe groots we zouden leven
zoals in romans beschreven
in liefde of alleen maar altijd
boven kleinburgerlijkheid
verheven?
Weet je nog
hoe onkwetsbaar we waren
en gevaren zagen als vragen
om een andere koers te varen
waar onze ouders zich nooit
aan hadden durven wagen?
Weet je nog
wanneer we al het bovenstaande
vergaten en net als iedereen
plots in hetzelfde leven
gevangen zaten waarvan
we dachten het alleen maar
te kunnen haten?
Weet je nog
wanneer we leerden dat
de waarheid in pacht niet
hetzelfde is als in bezit?
Weet je nog
wanneer we realiseerden
dat niet weten
in elk van ons
gebakken zit?
Weet jij het nog?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten