een loden olifant rust op mijn borst
mijn bloed huivert en raakt verward
terwijl mijn geest haar geheim torst
Alles schreeuwt met gesloten mond
Mijn aarde trilt onder de radar door
Dwaas lik ik aan de verborgen wond
Doemscenario’s vinden gretig gehoor
Het zijn de nadagen van ons geluk
met krakjes net onder het oppervlak
Een lente slaat ons vertrouwde stuk
terwijl de ekster spot van op zijn tak.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten