Ik loop maar wat verloren
halverwege jong en oud
tram 4 rijdt over de sporen
met wagonnen volgestouwd
Ik hink wat op twee benen
is het vet al van de soep
zal ik lachen zal ik wenen
terwijl ik de twijfel overroep
Ik huiver zo bij de gedachte
dat het beste al is geweest
wat dan overblijft is wachten
op het einde van het feest
Ik weet veel en veel te weinig
van wat was en komen moet
het leven is verre van rechtlijnig
hoe graag men dat ook geloven doet
Ik zoek al maar nieuwe wegen
om zo bij mezelf uit te komen
Maar ik kom alleen mezelf tegen
ouder nu en met minder dromen
Dus loop ik maar wat verloren
tussen toekomst en verleden
zoekend naar wat kan bekoren
en wat het beste wordt vermeden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten