Voor we vergatenhielden we van elkaar
voor altijd
stonden er stoelen
in de straten
om met buren te praten
over komkommertijd
Voor we vergaten
kwam geluk voor geld
hadden we nog in de gaten
dat wie de wetten stelt
altijd kiest voor eigen baten
op de rooster geteld
Voor we vergaten
was alles avontuur
durfden we vrij te laten
en in het nachtelijk uur
was er geen haten
maar liefde die leunde
elkaars olie op het vuur
Voor we vergaten
waren we burgerongeschikt
sliepen we gaten
in de overbodige morgen
werden de kleine zorgen
tot rampen aangedikt
en evengoed weer losgelaten
Voor we vergaten
wisten we wie we waren
en nooit worden zouden
was er het verlangen
in veel te grote mate
een eigen koers te varen
die geen mens weet aan te houden
Maar nu na het vergeten
zitten we bij het avondeten
netjes gemiddeld te wezen
Onbewust van de onrust
die vroeger stond te lezen
in onze hongerige ogen
nu door sleur toegekust
de rug lichtjes gebogen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten