woensdag 19 augustus 2015

Vakantie

Mijn geest
laat zich wiegen
als een pasgeboren kind
met dromen
die vervliegen
bij het keren van de wind

Mijn hart
laat zich vertragen
tot een tevredenheid
met tijd
die gaat vervagen
bij gebrek aan onderscheid

Mijn lichaam
neigt zich loom
naar de glooiing in het land
in de schaduw
van een boom
aan de Franse waterkant

Mijn vakantie
is een vergeten
van wereldse waan
het is de keuze
niet te willen weten
welke weg hierna te gaan.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten