nog veilig geborgen in de kinderblik
De vraatzucht van tijd tikt verborgen
Onbegrip omdat ik mijn woorden wik
Vandaag is gisteren maar dan meer
nieuwe stap op haar rimpelloze reis
vanzelfsprekendheid die ik ontbeer
haar dromen zijn nog vrij van prijs
Zij lacht en huilt maar twijfelt nooit
Ze weet genoeg en vooral niet teveel
Alles is goed of wordt dat zeker ooit
zo'n vertrouwen viel mij nooit ten deel
Ik zwijg van morgen, mensenzorgen
opgeborgen dromen en te nauwe blik
De vreugde om voor haar te zorgen
leert mij weer leven in het ogenblik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten