maandag 21 oktober 2013

Peter Pan

In de schoongevaagde avondlucht
bleekt de maan een verlaten man
die droef in zichzelf blikt en zucht
in hem roert de geest van Peter Pan

Hij zag zich dansen tegen moeders buik
in een spiegeltent vol weeë mosselgeur
of op knieën wieden onder de doornstruik
en zijn jeugd uitzittend tegen de achterdeur

Hij had zich gehaast richting volwassenheid
met het idee dat daar pas echt werd geleefd
Onderweg verloor hij zijn voeling met de tijd
zodat het kind van toen, nu geen vader heeft.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten