Het hoofd groot en vol
met een teveel aan gedachten
De wereld buiten raast hoorndol
en rijt de eigen stem aan flarden
De ogen slikken alle beelden
gemaakt van rijstpapier en glas
Daar waar ooit enkel onschuld speelde
zit nu over menig droom een kras
Het hart hoort zijn echo’s aan
galmend in een leeggelopen borst
Maar er is de wil om recht te staan
hoeveel verlies dat ook nog kost.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten