Toen ik jaren geleden
voorbij de moestuin kwam gereden
stonden wortelen rijen dik
waren bloemkolen er in hun schik
en werd er door het blozend fruit
om het zonnigste plekje gestreden
Maar met het vorderen van jaren
kwam de gulle moestuin tot bedaren
Zag je groenten één voor één verdwijnen
en de oppervlakte drastisch verkleinen
tot er amper schamele bedjes over waren.
Hier werd voor mijn ogen welbeschouwd
oud en moe een leven afgebouwd
Tot nu finaal de aarde er zich vult
met onkruid dat voorheen niet werd geduld
omdat ook een mensenleven helaas
niet eeuwig zijn versheid houdt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten