Het kaf van het koren.
Gescheiden. Na jaren van
vermijden en tegen beter
weten in loos bezworen.
Beschouw het als voorbij.
Een schip gehavend en in
averij gestrand. Omdat er
geen land viel te bezeilen.
Er bleek geen eiland wij.
Beschouw het als noodzakelijk.
Kwaad. Draad die loslaat
halverwege het verhaal
en alles even scheurt tot
onbegrijpelijk ondragelijk.
Beschouw het als een terugkeer.
Naar het wroeten van weleer.
Doorheen ballast. De last op
schouders gelegd. Tot een
gevecht waarvan voorbarig
werd gezegd: dat nooit meer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten