Grootmoedige grootmoeder
in woorden klein in daden noest
De oorlog was een smerig loeder
waar ook jij eerst doorheen moest
Daarna het begin van een gezin
in de schaduw van man en kerk
verlangens waren iets binnenin
ondergeschikt aan plicht en werk
Harten veroverde je via de maag
minzaam streek je plooien plat
Wat was er mis met thuis en traag
terwijl de wereld hard te hollen zat
In je vingers zat nog het oude leven
met vaste paden naar het hemelrijk
Je leefde zoals je het je was doorgegeven
met al wat je lief was binnen handbereik
Maar de oude wereld was aan wijken toe
je hoofd werd onverbiddelijk leeggeroofd
Grootmoedige grootmoeder je werd moe
en samen met jou is veel goeds gedoofd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten