Basta!

Laat de waanzin nu maar waaien
door het wasgoed van jouw geest
Het heeft geen zin geluk te zaaien
als je jezelf veruit het meeste vreest
Dus zeg ik: basta!

Laat de dromen jou omzomen
in de speeltuin van jouw hart
Hoe kan lichtheid door je stromen
als de angst jouw blik verstard
dus zeg ik: basta!

Basta, basta, basta tot ik verga
Basta, basta, wie weet is dat weldra

Ik zou de regen laten huilen
als het je verdriet verdrinken zou
Maar je blijft jezelf verschuilen
achter een web van plicht en trouw
Dus rest mij enkele: basta!

Ik zou de nachten willen bestrijden
waarin je geen ster fonkelen laat
Maar het is zielig voor jou te lijden
als je weer oplost bij elke dageraad


Basta, basta, basta tot ik verga
Basta, basta, wie weet is dat weldra

Hoe kon je kinderhart verliezen
van een versteende vrouw op maat
Waarom liet je anderen kiezen
waaruit jouw geluk bestaat

Besta, besta, besta of ik verga
Besta, besta en laat me jezelf na