woensdag 17 mei 2017

Gasthuisschetsen



Even kijk ik met lede ogen
naar zijn trouwe ledematen
Voelt hij zich niet bedrogen
door die oude medematen

Armen mager en onmachtig
ijlen zwakjes door de lucht
Benen ooit zo veerkrachtig
kraken bij iedere tere zucht

Hoe moet hij blijven reiken
Wie zal zijn dagen dragen
Als krachten blijven wijken
zijn dat overbodige vragen

Geen opmerkingen:

Een reactie posten