ligt melancholie als luipaard op de loer
achter de ernst van grote mensenzorgen
achter de ernst van grote mensenzorgen
wroet verlangen haar eigen stil parcours
Ergens tussen heimlust en levenswee
waakt het oerwezen van de kinderziel
stroomt gebroken water naar de zee
wacht geduldig het prikkend spinnenwiel
Ergens tussen jou en mij, in ons allebei
kruist elk punt dat verbindt dat verslindt
volwassen en verantwoordelijk zij aan zij
maar in elk van ons dat hunkerend kind.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten