donderdag 22 september 2016

Eenzaamheid (naar Society van Eddie Vedder)



Het is ongrijpbaar voor mij
hoe wij voor hebzucht
niet langer zijn beducht
Alsof we moeten gaan
voor meer dan nodig is
en alles hebben het antwoord is op gemis

Eenzaamheid, is waar het toe leidt
Als ik op wij  altijd voorrang krijgt

Wanneer je meer wil dan je hebt
denk je dat het moet
En wanneer je meer denkt dan je wil
ondermijnt het jouw gemoed
Maar als je meer hebt dan je dacht
is dat een vorm van geluk
goed gezelschap dat op je wacht

Eenzaamheid, is waar het toe leidt
als ik op wij  altijd voorrang krijgt
Eenzaamheid en dagen vol spijt
als het leven plots dieper snijdt

Er is die overtuiging min of meer minder is meer
Maar als dat zo is, hoe verbeter je dan keer op keer
Je zou dan eigenlijk moeten kiezen
om zoveel mogelijk te verliezen
Of telkens starten van op de top
Dat gaat toch niet…

Eenzaamheid, is waar het toe leidt
als ik op wij  altijd voorrang krijgt
Eenzaamheid en dagen vol spijt
als het leven plots dieper snijdt
Eenzaamheid, als een stil verwijt
samenleving die zich te pletter rijdt
Eenzaamheid, is waar het toe leidt
als ik op wij altijd voorrang krijgt.

woensdag 7 september 2016

Laat ons glimlachen



Laat ons glimlachen
ontwapenend
terwijl verdriet
onze ogen vult

Laat ons glimlachen
ontwapenend
naar al wie schiet
en schermt met schuld

Laat ons glimlachen
ontwapenend
omdat het weerstand biedt
aan wie geen weerwoord duldt

Laat ons glimlachen
ontwapenend
totdat elke hater ziet
dat het onmacht is
die hem omhult

Laat ons glimlachen
ontwapenend
als een Mona Lisa erudiet
tot ook bij de ander
de mond weer naar boven krult.

Onze toekomst



Onze toekomst gaat naar school
om er te leren over het verleden
over al wat beter was vermeden
over een mensheid op de dool

Onze toekomst gaat naar school
om een nieuwe taal te spreken
om er wijsheid op zak te steken
met zelfontwikkeling als parool

Onze toekomst gaat naar school
laat ons er dus zorg voor dragen
haar tot schoonheid uit te dagen
en een denken hoopvol frivool.

Tanende tijden



In tanende tijden
gaat de zon lager schijnen
trekt de schaduw zijn lijnen
tussen wat wel
en niet mag verglijden

In tanende tijden
vervliegen de geuren
verschalen de kleuren
lijkt de euforische luister
het daglicht te mijden

In tanende tijden
drijft eens het bladgoud verstoven
weemoed naar boven
naar waar men zich
eertijds niet wou aan wijden

In tanende tijden
legt essentie zich bloot
kleurt de einder vaalrood
fluistert de aarde
waarvoor wil je strijden?

In tanende tijden
zit belofte verborgen
vervalt gisteren voor morgen
krijgt de mens een kans
er andere aan te snijden