Zij trekt de wolken op flessenverpoedert stralen van de zon
buigt barsheid met souplesse
wast zonden in een regenton
Zij wikt alles wat er gaat wegen
vist gevallen sterren uit de zee
is bronstige blikken welgenegen
draagt het geluk in pakjes mee
Zij knipt lichtjes in de ogen aan
buigt regenbogen tot een recht
laat twijfel in spagaat gaan staan
schudt regenvlagen uit de vlecht
Zij wiegt de wereld in haar hand
verbloemt littekens op mijn huid
vraagt het hoofd als onderpand
en wijzigt mijn wil van binnenuit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten