Zo veel zo luttel
Zo weinig dat blijft
Geen tegengepruttel
Geen tijd die beklijft
Verhalen zo vluchtig
Geen inkt die hen vangt
Alle leven moet luchtig
Geen diepgang, bedankt
Het verstillen verstomt
Het willen verdwijnt
Geluk als nieuw vermomd
Licht dat in de ogen schijnt
Oude muziek onder de huid
Stemmen wordt geschraapt
Vergeten eenvoud wil eruit
Een draad wordt opgeraapt
Geen opmerkingen:
Een reactie posten