Voor het slapen gaan

Mijn kleine meid van vijf
roept lichtjes ontzet
Papa, ik ben bang
voor spoken
onder mijn bed

Ik roep vlug terug
vanuit de gang
Lieverd het staat
buiten kijf,
nog nooit zijn ergens
spoken opgedoken

Dan roept mijn zoon
van acht
met te hoge toon
Papa, ik ben bang
voor wolven
in de nacht
Die bestaan wel.

Ik zwijg een tel
daar in de gang
en antwoord dan bewust
Wees ook jij gerust
Wolven leven ver
van hier
en eigenlijk is
de wolf een trouw
en beschermend dier.

Dan fluistert mijn dochter
van elf
alsof ze praat tegen zichzelf
Ik ben bang
voor een terrorist
een jihadist
die alle menselijkheid
mist.

Ik zit verslagen
in de gang
zwijg veel te lang
tot ons beider onbehagen
Wat wou ik
dat ik ook voor haar
een geruststellend antwoord
wist.