Gewoon

Gewoon een potje huilen
want wat er zit moet er uit
Het gemoed eens ontvuilen
voordat alles te pletter stuit

Gewoon tranen laten stromen
ooit blijkt elke emmer te klein
vrijlaten wat toch moet komen
om daarna licht en leeg te zijn

Gewoon verdriet laten vloeien
ontzouten voor alles verzuurd
Ook al voel ik de ogen gloeien
de brok blijft er stevig ommuurd

Gewoon eens een potje bleiten
ter opklaring van de te ijle lucht
maar wat komt zijn zelfverwijten
stille treurnis en een diepe zucht.