Gisteren gedichtendag. Mooie woorden,
met diepe betekenissen
in vele herkenbare
en ontroerende lagen gegoten
en geserveerd met diepe
doch breekbare stem.
Dat had ik je gisteren willen schenken
Maar het ging niet.
Twee woorden: verkruimelde ballast.
Jouw woorden. Krachtig en beeldrijk.
Mijn mond ademt een compliment
en op je linkerschouder
verkruimelt voor mijn ogen ballast.
Een sterk ontroerend beeld,
door jouw tot leven gewekt,
met twee vergeten woorden
en een frêle linkerschouder.
Zwijgend en diep geraakt
las ik jou
gisteren op gedichtendag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten