Verloren voor je raamSijpelt regen langs mijn hals
Wat begon in liefdesnaam
Eindigt hier nu juist noch vals
Van in de kamer kijk je zelfzeker terug
Te midden je nieuw samengesteld gezin
De man tussen ons in torst op zijn rug
Alles wat al eens roemloos ten onder ging
Bescheiden liefde in huiselijkheid
herwonnen schuiloord om in te leven
Weg van dromen en bijhorende onzekerheid
Die intrinsiek met onze liefde zat verweven
Door niet te kiezen finaal verloren
spoelt de regen me bij je vandaan
Alles wat uit ons werd geboren
Zal nu in herinnering vergaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten