Tussen huilbui en avondeten
Dansen we alsof de tijd stilstaat
Je hoofd in de holte van mijn schouder
Je hart dat zachtjes met het mijne praat
Je zucht tot je eigen verlichting
En vult mijn anders nutteloze armen
De muziek is onze glazen cocon
Een moment van overgave en warmen
De tijd laat weer zijn schaduw glijden
Hoe lang mag ik je nog leiden
Hoe lang volg jij nog gedwee
Hoe lang nog mijn meisje van twee
Dansen we alsof de tijd stilstaat
Je hoofd in de holte van mijn schouder
Je hart dat zachtjes met het mijne praat
Je zucht tot je eigen verlichting
En vult mijn anders nutteloze armen
De muziek is onze glazen cocon
Een moment van overgave en warmen
De tijd laat weer zijn schaduw glijden
Hoe lang mag ik je nog leiden
Hoe lang volg jij nog gedwee
Hoe lang nog mijn meisje van twee
Geen opmerkingen:
Een reactie posten