Vijfentwintig jaar geledenwaren we maar net achttien
vroegwijzen die niets wisten
maar dat zelf niet konden zien
Er zat spot in wat we deden
ware rebellen van de schijn
die fier het ongeloof beleden
en onaantastbaar wilden zijn
Binnen de vier collegemuren
hebben we de wereld uitgekleed
die zich door dwazen liet besturen
en ons kostbare tijd verliezen deed
We zagen zwart in vele kleuren
staken de humor in duffe dagen
wat er later nog moest gebeuren
waren toen de niet gestelde vragen
Vijfentwintig jaar geleden
waren we maar net achttien
twee jongens die niet wisten dat ze
elkaar voor het laatst hadden gezien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten