Een mens in overtal
te veel, te min, te duur
Geen traan die vloeien zal
afval in wegwerpcultuur
Tijd die weer normaal verglijdt
zonder wereld die op hem wacht
Vanonder de glazen stolp bevrijd
verdwijnt wat had versmacht
Drie stappen vooruit, twee terug
eindelijk groeien op mensenmaat
Overbodig maar met gerechte rug
hervindt hij waar het echt om gaat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten