Zittend in de najaarszon
kom ik als vanouds weer bij jou
Naast mij is een plaatsje vrij
voor als je alsnog komen zou.
In gedachten deel ik mijn verdwalen
terwijl je breinaalden mompelend tikken
Een leven lang spraken we andere talen
maar we verstonden elkaar met blikken
Je ogen zal ik nooit meer zien
maar je stilzwijgen voelt goed
Alsof ik je zegen nu pas echt verdien
jouw warse zoon jouw nog kloppend bloed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten