Op het wegdek in de lucht
razen wolken onbestemd
Ganzen vieren hun vlucht
Vogels vrij en ongetemd
Wind speelt in de bomen
jaagt leven door het dal
Bloed gaat harder stromen
nu het hevig stormen zal
Zo ontwaakt iets ongeblust
honger nauwelijks verholen
Mijn aangeboren zwerflust
de lust om te gaan dolen
De wegen spiegelen nat
de grijsheid van de dagen
De regen valt op elk pad
van zij die zich buiten wagen
De zon schijnt vaal verlegen
legt melancholie in de goot
Nevel aan velden ontstegen
kleurt zonsopgangen rood
Zo ontwaakt iets ongeblust
honger nauwelijks verholen
Mijn aangeboren zwerflust
de lust om te gaan dolen
De herfst lokt mij van huis
weg van vrouw en haard
Burgerlijkheid laat ik thuis
tot de lucht is opgeklaard.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten